Ik zei volmondig JA, want ik ben altijd enthousiast om nieuwe dingen aan te gaan. Maar toen, toch een kleine twijfel. De taalbarrière. Kleuronderbouwing uitleggen komt heel nauw. Mijn Engels zou vertolkt worden naar Chinees, dus ik moest op een heel andere manier de voorbereiding aanvliegen. Ik zat te puzzelen met mijn presentatie. Hoe zou ik die in stukjes kunnen hakken. Eigenlijk in hele kleine mini stukjes, want de tolk moet ook de kans krijgen om mij te vertalen. Hij sprak geen Nederlands, dus in feite sprak iedereen op die dag niet zijn eigen taal, dat maakte het heel bijzonder. Maar wat een hartverwarmende respons. Het lukte me snel om het ritme van kort vertellen en dan weer laten vertalen op te pakken. Ideaal was het zelfs, want zo kon ik mijn volgende tekst al weer in mijn hoofd naar Engels omzetten.
Het was zo goed ontvangen, dat ik kort daarna een uitnodiging kreeg om zelf naar China af te reizen en daar grotere groepen architecten en ondernemers te inspireren in verschillende grote steden. Naar China, een voor mij intrigerend land, waar ik heel nieuwsgierig naar was. Een aantal jaren heb ik dit voor KOBE gedaan en met enorm veel plezier ook veel zelf geleerd over een andere cultuur. En wist je trouwens dat de meest gekozen kleur in de Chinese interieurs ook gewoon beige is? Ik had het niet kunnen bedenken in dit kleurrijke land!