Sta jij altijd aan?
Als je thuiskomt, als eerste weer even die laptop open? Mails checken, belletje doen naar een leverancier, nog even scrollen op internet voor een klant. Of zet jij jezelf ook weleens uit?

Het is gewoon een gewoonte!
Ik ben zelf ook altijd nogal bezig. Ik bedacht me laatst, het is gewoon een gewoonte. Altijd de neiging hebben om nog even wat te doen. Niet de normale werkdagtijdstippen aanhouden. De weekenddagen lijken soms verdacht veel op doordeweekse dagen. En met feestdagen gaat het soms ook gewoon door. Ik zou haast zeggen het heeft iets verslavends.

Begrijp me niet verkeerd, ik vond het eerlijk gezegd heerlijk dat de dagen niet op elkaar lijken en juist niet voorspelbaar zijn. Toch kreeg ik daar onlangs echt een inzicht over. We waren een paar dagen vrij, en vertrokken naar een exotische plek in het zuiden van India. Een uitgestorven strand, hier en daar een beach shack wat palmboompjes en niet al te veel ligbedjes. Ik weet het, klinkt haast too good to be true, maar het was echt zoals jij je dat nu voorstelt. Nu waren de andere toeristen in geen velden of wegen te bekennen, dus we hoefden ‘s morgens niet handdoekje te leggen. Voordat we aankwamen had ik as usual alweer allerlei plannen in m’n hoofd. We konden hier naartoe gaan, daar naartoe gaan, en we konden zeker ook een scooter huren. Het resort waar we naartoe gingen, heette secluded. Nou, en het was ook secluded.

Niets
Er was niets, helemaal niets, en we zaten mijlenver van alles af. Dat zie je dan weer niet op booking.com. We zaten ook ver van een brommertjes verhuurder, dus dat lieten we meteen maar even zitten. We werden in die situatie al snel veel makkelijker. En lui. En we zeiden ineens tegen elkaar “ik hoef eigenlijk even helemaal niets” Wat nou als we gewoon hier op dit bedje gingen liggen. Nou, misschien geeft het jou het ultieme vakantie gevoel, maar ons allebei echt niet. Er moet altijd minimaal 10.000 stappen gezet worden, checken wat er allemaal te bekijken valt, en ook alvast helemaal uitzoeken waar we ’s middags willen lunchen en ’s avonds willen gaan eten. Nog steeds razend druk dus, maar dan op onze vakantie bestemming.

Op de een of andere manier, door dat seclude gevoel, kwam er toch een soort rust. Nou, fast forward, we hebben twee dagen op dat bedje gelegen en compleet niets gedaan. Niet eens een boek gelezen of een podcast geluisterd. Wel een paar keer naar de zee gelopen, die was er toch. Beetje lange aanloop misschien, maar er gebeurde echt iets. Ik kreeg ineens ruimte in mijn hoofd. Letterlijk. De lijstjes die er normaal in zaten, waren er even niet. Er kwamen nieuwe ideeen binnen. Ik kon veel beter reflecteren op de afgelopen periode en ik voelde ineens dat er weer vanalles mogelijk is.

Had ik dat eerder geweten
Ik kreeg ook echt een paar keer een flashback van toen ik nog een kind was. De zondagen waren bij ons thuis ronduit saai. Tenminste, zo heb ik dat als kind ervaren. Nu denk ik, had ik toen maar geweten dat zulke momenten eigenlijk best schaars zijn in je leven, dan had ik het zeker weten meer omarmd. Niksen, luieren, zelfs jezelf vervelen heeft een heel groot doel. Als je niets doet, ben je misschien wel je optimale zelf. Je hoeft niet in een hokje te passen of je op een bepaalde manier te gedragen. Je gedachten vliegen dan even niet als een malle in het rond.

De focus is op”¦ jezelf. Ik heb dat als een verademing ervaren, en ik weet nu dat ik niet tot de volgende kerst moet wachten om weer zo’n moment te beleven. Sterker nog. Ik zou het bij wijze van in mijn agenda moeten plannen. Net zoals ik afspraken met mijn klanten of het geven van webinars inplan. Dat is nog wel een spannende, maar ik heb nu wel ervaren wat die twee dagen op dat strandbedje me hebben opgeleverd.

Hoe zit dat bij jou?
Is dit voor jou allemaal al lang gesneden koek? Lekker niksen zit bij jou gewoon verweven in je lifestyle? Of herken jij die situatie dat je maar door rent en vliegt en eigenlijk nergens tijd voor hebt, laat staan voor jezelf? Je hersenen zijn je eeuwig dankbaar als je je zo nu en dan eens stierlijk verveelt. Ze krijgen constant prikkels van jou, om vanalles te doen en ze doen dat ook nog eens braaf. Als jij aan het lummelen bent, is het me-time voor je hersenen. Ze halen de bezem door je hoofd en ruimen de boel op. Zij kunnen dan ook effetjes achterover leunen.

Misschien voelt vervelen een beetje ongemakkelijk voor je. Je bent dan ineens met jezelf opgescheept, geen afleiding meer, niets om even over na te denken. Maar sta het jezelf toe. Het meest belangrijke gevolg van vervelen is dat je creativiteit een enorme boost krijgt. En die zou je zomaar weer even goed kunnen gebruiken voor een volgend project. Bedenk dat je soms ook kleine verveel-momenten hebt, als je bijvoorbeeld onder de douche staat of een huishoudelijk klusje staat te doen. Dan vliegen de ideeën voor je projecten gewoon zo je hoofd in.

Van wetenschappers is het bekend, dat de grootste doorbraken kwamen op het moment dat ze niet gefocust waren op het oplossen van een probeem. Even terug naar ons: zie vervelen niet als een luxe die we ons niet kunnen permitteren, maar zet een mooie kruis in je agenda zo nu en dan en geef je hersenen rust. Dat is natuurlijk ideaal op zo’n strandbedje als waar ik op lag, maar het mooie is, dit kan gewoon bij je thuis. Als het jezelf toestaat, is de kans ook veel kleiner dat je op een burn-out afstevent.

Waar loop jij tegenaan als interieurontwerper?
Wat vind je lastig of wat krijg je maar niet voor elkaar? Stuur me graag je reactie, dat geeft mij weer een mooi onderwerp voor een nieuwe blog.